Σου έχει τύχει ποτέ,
άλλα να θες να πεις
και άλλα να λες;
Να νιώθεις τις λέξεις να σε πνίγουν
και να παλεύουν αυτές που θες
με αυτές που πρέπει να πεις;
Να θες να πεις σ' αγαπώ
και να λες κάθε είδους βλακεία
γιατί το σ' αγαπώ σου πρέπει να το πνίξεις, να το καταπιείς κι ας πικράνει
κάθε σου κύτταρο;
Είναι εκείνη η στιγμή που πρέπει να είσαι δυνατή, να είσαι ένα τεράστιο ΠΡΕΠΕΙ
που πνίγει το γιγάντιο ΘΕΛΩ σου.
Γιατί έτσι πρέπει...
Γιατί είναι κακό...
Γιατί απαγορεύεται...
Γιατί εσύ ξέρεις,
πως δεν έχεις δικαίωμα στην αγάπη...
Δεν είναι για σένα...
Δε θα είναι ποτέ...
Και συνεχίζεις να πνίγεσαι...
Και συνεχίζεις να θες να φωνάξεις
σ' αγαπώ... αλλά σιωπή...
Σκάσε, σου φωνάζει μια φωνή μη μιλάς.
Τρομάζεις αυτούς που σε ακούν...
Για ένα και μόνο λόγο...
Γιατί η αγάπη δεν είναι για σένα.
Γιατί δε σου πάει ρε παιδί μου.
Τι να κάνουμε τώρα;
Αυτά είναι για τους τυχερούς.
Κι εσύ ποτέ δεν ήσουν....
Τζούλια Παπά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου